Blog aplikacji Polskie Góry  

Na moim blogu obejrzysz setki zdjęć panoram górskich z opisami, a także poznasz wiele ciekawych pojęć, takich jak: undulacja, refrakcja, deniwelacja, deklinacja, inklinacja, analemma, paralaksa, aberracja, dystorsja. Zbyt skomplikowane? To dowiesz się np. dlaczego o wschodzie i zachodzie słońce jest czerwone oraz dlaczego lepiej nie stawać z boku na zdjęciu grupowym. Na dole ekranu znajduje się spis treści wszystkich wpisów na blogu. Zapraszam :-)

^/\^ Robert Celiński, autor aplikacji Polskie Góry ^/\^

15 kwietnia 2017 - Aplikacja Polskie Góry i jej konkurencja

Dość długo zastanawiałem się, czy opublikować ten post na blogu. Przede wszystkim, niepolitycznie jest wskazywać użytkownikom alternatywne aplikacje, konkurencyjne w stosunku do mojej. Poza tym, większość autorów aplikacji uważa, że ich produkty są najlepsze i potrafią tylko hejtować konkurencję. Ja pewnie też mam taką tendencję. Stwierdziłem jednak, że 1. Konkurencji się nie boję, 2. postaram się być jak najbardziej obiektywny i raczej skupić się na tym, jak mógłbym wykorzystać rozwiązania podpatrzone u konkurencji.

Kiedy w 2015 roku zaczynałem tworzyć aplikację Polskie Góry, przeprowadziłem małe rozeznanie, czy na system Android są jakieś rozwiązania rozszerzonej rzeczywistości, działające w polskich górach. Znalazłem między innymi aplikację Jacka Fedoryńskiego, mojego rywala szachowego z czasów podstawówki, który nazwał swój produkt "Panorama Tatr".

Aplikacja nie uzyskała najlepszych ocen w sklepie. Podobno nie obejmowała całego obszaru Tatr, nie pozwalała na robienie zdjęć. Niewiele lepsze opinie miała aplikacja Radka Chmielewskiego "Panoramy Tatr" (tu w liczbie mnogiej) - również bez funkcji aparatu.

Tatry są najpopularniejszymi górami w Polsce, ale brakowało uniwersalnej aplikacji dla wszystkich pasm górskich w naszym kraju. Postanowiłem więc stworzyć takie rozwiązanie, umożliwić robienie nią zdjęć oraz wzbogacić o wiele innych przydatnych funkcji. Tak postała aplikacja Polskie Góry ;-)

W obu opisywanych wyżej aplikacjach, użytkownicy bardzo narzekali na niedokładność pokazywania opisów. Programiści nie mają wpływu na ten obszar, ponieważ ta niedokładność jest spowodowana złym działaniem kompasu w telefonie, na który programy nie mają wpływu. W aplikacji Polskie Góry starałem się jak najlepiej opisać ten problem, wskazałem możliwość kalibracji kompasu oraz umożliwiłem jego wyłączenie i tryb ręczny trafiania w szczyty.

Jeszcze do niedawna na naszym terenie nie było praktycznie konkurencji dla Polskich Gór, aż tu niedawno w czasie korespondencji z użytkownikiem dowiedziałem się o istnieniu aplikacji Peak Lens. Z wielkim zainteresowaniem ściągnąłem ją na swój telefon, żeby zobaczyć, czy naprawdę mam się czego obawiać. W kolejnych paragrafach postaram się obiektywnie podsumować moje obserwacje.

Peak Lens jest aplikacją bardzo efektowną graficznie i posiada przyjemny i intuicyjny interfejs, prowadzący użytkownika za rękę, co można w aplikacji zrobić. Pokazuje dokładanie, w jaki sposób należy skalibrować kompas, a nawet kontroluje, czy użytkownik faktycznie wykonuje te polecenia. Wykrywa, czy w urządzeniu jest wbudowany żyroskop, który pozwala bardziej precyzyjnie trafiać opisami w szczyty. Pozwala wybrać jednostki miar oraz czy dla wyświetlanych szczytów pokazywać wysokość czy dystans do nich.

Mnie najbardziej interesowała wykorzystywana przez Peak Lens baza szczytów. Aplikacja pobiera ją online, ale do tego konieczne jest połączenie z Internetem, często niedostępne w górach. Można jednak pobrać cały zestaw polskich szczytów do wykorzystania offline, co natychmiast zrobiłem. Zaskoczył mnie jego rozmiar: 40 MB - strasznie dużo. Już sama aplikacja "waży" 25 MB, pewnie dlatego, że zawiera sporo efektowych zdjęć i ikon, natomiast w tzw. Download Area paczki przekraczające 100 MB nie są rzadkością, a rekordowa paczka z Antarktydy przekracza 400 MB. Informacje o obszarze górskim są pobierane do pamięci telefonu (gdzie zainstalowana jest aplikacja) i nie da się jej przenieść na dodatkową kartę pamięci, gdzie zwykle jest znacznie więcej miejsca. Widziałem, że użytkownicy się na to skarżyli. Aplikacja Peak Lens z polskim obszarem górskim zajmuje na karcie pamięci 65 MB, a dla porównania Polskie Góry zawierają już w sobie bazę szczytów i zajmują tylko 0,6 MB - ponad 100 razy mniej!

Zastanawiałem się, co takiego jest w bazie, która "waży" 40 MB. Czy szczytów jest naprawdę tak dużo? A może w bazie są dodatkowe informacje na temat topografii terenu, które ułatwiają określanie widoczności szczytów? Jak w ogóle została stworzona tak ogromna baza szczytów z całego świata? Przecież autorzy aplikacji sami jej nie tworzyli. Było to jedna z kwestii, o które spieraliśmy się w 2015 roku z kolegą Fabianem, który twierdził, że niepotrzebnie buduję bazę szczytów aplikacji Polski Góry (przypominam, że obecnie zawiera ona przeszło 1400 pozycji), bo takie dane na pewno są już udostępnione w Internecie. Wtedy odpowiadałem, że tworzenie bazy samo w sobie jest ciekawe, poza tym, ze względów wydajnościowych wybieram tylko pewną część szczytów danego obszaru - te najwyższe, najbardziej charakterystyczne i najlepiej widoczne. Dopiero teraz przeprowadziłem śledztwo, jak pobrać automatycznie wszystkie szczyty w danym obszarze i poniżej podzielę się swoimi spostrzeżeniami.

Stwierdziłem, że lokalizacja i nazwy szczytów w aplikacji Peak Lens są zbieżne z tym, co widać na mapach OpenStreetMaps. Jest to projekt społeczności internetowej, w ramach którego stworzono darmową i swobodnie dostępną mapę całej kuli ziemskiej. Do stworzenia OSM przyczyniły się tysiące użytkowników z całego świata, a na mapę naniesione są między innymi szczyty górskie, które mnie najbardziej interesują. Portal umożliwia między innymi pobranie mapy danego obszaru w postaci pliku .osm oraz jego filtrowanie przy pomocy narzędzia osmfilter. Dość szybko udało mi się pobrać północno-zachodni obszar Beskidu Małego i przefiltrować z niego listę szczytów.

Pobieramy narzędzie osmfilter do filtrowania plików Open Street Map:

Ściągamy plik OpenStreetMap z danego obszaru i zapisujemy go na dysku. Przykładowo, plik z północno-zachodniej części Beskidu Małego pobieram po wpisaniu w przeglądarce linku z zakresem współrzędnych geograficznych tego obszaru:

https://api.openstreetmap.org/api/0.6/map?bbox=19.09,49.79,19.21,49.83

i zapisujemy plik na dysku np. jako MalyNW.osm. W jednym katalogu powinniśmy mieć program do filtrowania osmfilter.exe oraz pobrany plik MalyNW.osm. W tym katalogu z wiersza polecenia uruchamiamy filtrowanie:

osmfilter MalyNW.osm --keep="natural=peak" >MalyNW_szczyty.osm

Wygenerowany plik MalyNW_szczyty.osm jest w formacie xml i zawiera wszystkie szczyty zarejestowane w OpenStreetMap na danym obszarze. Każdy szczyt to element node o atrybutach między innymi lat i lng (współrzędne geograficzne), zawiera też kilka innych atrybutów (np. kto i kiedy dodał dany node) oraz podelementy tag o wartościach atrybutu k="ele" (wysokość n.p.m.), k="name" (nazwa szczytu). Czasem pojawia się też nazwa alternatywna (k="alt_name", np. alternatywa dla "Hrobacza Łąką" to "Chrobacza Łąka") oraz link do wikipedii k="wikipedia".

Autorzy aplikacji Peak Lens prawdopodobnie udostępniają do pobrania pliki stworzone w podobny sposób i nic dziwnego, że mają one taki duży rozmiar. Zawierają wiele zbędnych informacji, a same tagi xml zajmują bardzo dużo miejsca - kilkakrotnie więcej niż sama istotna treść.

Na razie nie planuję rozbudowy bazy aplikacji Polskie Góry, ale w razie czego będę wiedział, jak pomóc sobie automatycznie pobranymi danymi z OpenStreetMap i np. wykorzystać je do budowy aplikacji dla wszystkich europejskich pasm.

Aplikacja Peak Lens opiera się na większej bazie niż Polskie Góry, jednak często jej wskazania są zaskakujące (o tym później), a na niektórych obszarach to Polskie Góry mają przewagę, bo np. pokazują szczyty w Górach Sanocko-Turczańskich, gdzie, które dla aplikacji Peak Lens są czarną dziurą.

Drugim aspektem, który mnie zaintrygował w Peaks Lens, jest całkowite poleganie na wskaźnikach położenia i pokazywanie opisów szczytów wyłączenie w przypadku, kiedy telefon skieruje się w ich stronę. W aplikacji Polskie Góry działa to inaczej, dotychczas wykorzystywany był tylko kompas, a opis panoramy górskiej pokazywał się również na ekranie telefonu leżącego na stole. Peak Lens w pełni polega na wskazaniach czujników w telefonie. Zwracają one informacje o położeniu w trzech płaszczyznach, a nazwy wskaźników są wzięte z terminologii lotniczej: pitch - zapadnięcie, roll - obrót, yaw - zejście z kursu, w przypadku telefonów zastępowane przez azimuth, czyli azymut.

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Aircraft_principal_axes

Źródło: https://www.mathworks.com/matlabcentral/fileexchange/40876-android-sensor-support-from-matlab--r2013a--r2013b-

W telefonach komórkowych producenci wbudowują dwa rodzaje czujników: tańszy i popularniejszy akcelerometr (ang. accelerometer) lub żyroskop (ang. gyroscope). Jeżeli dobrze zrozumiałem różnicę między tymi urządzeniami, to żyroskop mierzy ziemską grawitację w trzech płaszczyznach, by określić orientację, natomiast akcelerometr służy do określania przyspieszenia niegrawitacyjnego. Wydaje mi się, że w urządzeniach Android wskazania żyroskopu i akcelerometru sprowadzają się jednak do tego samego. Mój telefon jest wyposażony w akcelerometr i kiedy wykonywałem nim nagłe ruchy przyspieszające w różnych kierunkach, nie wykazywał nagłych skoków wskazań na zasadzie przyspieszenia i hamowania.

Dodatkowo urządzenia posiadają też magnetometr (ang. magnetometer), który mierzy siłę, kierunek i zwrot pola magnetycznego. Popularnie nazywamy go kompasem, który wskazuje kierunek geograficzny.

Typy czujników ruchu wymienione na stronie Androida to: TYPE_ACCELEROMETER, TYPE_GYROSCOPE, TYPE_GYROSCOPE_UNCALIBRATED, TYPE_GRAVITY, TYPE_LINEAR_ACCELERATION, TYPE_ROTATION_VECTOR, TYPE_SIGNIFICANT_MOTION, TYPE_STEP_COUNTER, TYPE_STEP_DETECTOR. Nie testowałem wszystkich, bo nie mam dostępu do odpowiednich urządzeń. Aplikacja Polskie Góry została stworzona w oparciu o starsze API Android w wersji 10, dzięki temu działa również na starszych urządzeniach z systemem 2.3.3. Do określania położenia wykorzystywałem czujnik o nazwie TYPE_ORIENTATION, który jest tylko wirtualny i przetwarza dane z akcelerometru lub żyroskopu. W nowszych wersjach API ten czujnik nie jest już dostępny. Z czujnika TYPE_ORIENTATION najważniejsze było dla mnie wskazanie kompasu, natomiast z ciekawości patrzyłem też na informacje pitch i roll. Niestety, to drugie wskazanie było nieużyteczne przy ustawieniu telefonu w orientacji właściwej dla potrzeb aplikacji Polskie Góry w rozszerzonej rzeczywistości. Telefon "patrzący" idealnie na wprost pokazał roll bliskie 90 stopni, natomiast jak odchyliłem górę telefonu do siebie o 5 stopni, pokazywał 85, a jak od siebie o ten sam kąt - zwracał taką samą wartość. Skutek był taki, że przy odczycie 85 stopni nie wiedziałem, czy telefon patrzy trochę do góry czy trochę do dołu. Wtedy zrezygnowałem z przeprowadzenia dalszego śledztwa, bo najważniejsze było dla mnie wskazanie kompasu, natomiast kierunek patrzenia w płaszczyźnie pionowej ustaliłem na stałe przy generowaniu panoramy, żeby użytkownik sam decydował, czy chce na zdjęciach widzieć dolne końcówki linii opisów powyżej szczytów, idealnie na nich, czy też poniżej. Widok w samej rozszerzonej rzeczywistości na ekranie wygląda tak samo niezależnie od tego, czy ktoś robi zdjęcie komórką skierowaną na góry czy leży ona na stole.

Pozazdrościłem trochę twórcom aplikacji Peak Lens i postanowiłem jeszcze raz podejść do tematu. W krótkim czasie doszedłem do tego, że jeżeli wykorzystam czujnik TYPE_ACCELEROMETER, to wskazania roll dla telefonu w orientacji właściwej do oglądania rozszerzonej rzeczywistości będą bliskie 0 - dodatnie lub ujemne, w zależności od kierunku nachylenia telefonu. Czujnik zwraca wartości wektora przyspieszenia w jednostkach m/s^2, które można przekonwertować na kąty. Ze względu na specyfikę aplikacji Polskie Góry, nie zamierzam w pełni zdawać się na czujniki położenia, ale mam już pewien pomysł, jak wykorzystać zdobytą wiedzę i nieco ulepszyć aplikację. Będzie się można o tym przekonać w kolejnej jej wersji.

W aplikacji Peak Lens jesteśmy całkowicie zdani na wskazania kompasu i innych czujników położenia, czego nie uważam za najlepsze rozwiązanie, bo w telefonach szczególnie kompas potrafi płatać figle, nawet pomimo wcześniejszej kalibracji (która również zajmuje chwilę czasu). Wtedy Peak Lens pokazuje głupoty, co może frustrować bardziej dociekliwych i precyzyjnych użytkowników. Nie mogą oni np. wyłączyć kompasu i ręcznie najechać na szczyty, jak to to jest możliwe w aplikacji Polskie Góry. Z drugiej strony, bardziej powierzchowni użytkownicy będą pewnie zadowoleni z Peak Lens, że nie muszą się specjalnie wysilać, a aplikacja sama robi wszystko za nich i pokazuje jakieś opisy góry (nieważne, że często niewłaściwie).

Innym aspektem różniącym Peak Lens od Polskich Gór jest sposób opisywania szczytów. W tej pierwszej aplikacji w odpowiednich miejscach pojawiają się dość duże znaczniki z nazwami gór oraz wysokością n.p.m. lub dystansem dzielącym nas od góry. Nie da się wyświetlić tych obu wartości naraz, a żeby przełączyć tę opcję, trzeba wrócić do konfiguracji. Aplikacja Polskie Góry rysuje linie pionowe, a opis gór znajduje się powyżej, jest nachylony pod kątem 45 stopni i zawiera obie te wartości, co moim zdaniem ułatwia identyfikację szczytów, bo od razu widać, które są wyższe/niższe, bliżej/dalej. Aplikacja Polskie Góry potrafi pokazać jednocześnie na ekranie znacznie więcej opisów niż Peak Lens.

Kolejną sprawą są ewentualne "kolizje opisów", kiedy np. dwie góry są na panoramie blisko siebie lub znajdują się w jednej linii, ale np. bliższa jest niższa od dalszej i ich nazwy mogłyby na siebie nachodzić. Specjaliści od ręcznego opisywania panoram górskich stosują wtedy często linie łamane, niższe góry opisywane są poniżej, stosowana jest mniejsza czcionka, itd. W aplikacje Polskie Góry wybrane jest rozwiązanie, że na panoramie domyślnie opisywane są wyższe góry, co można zmienić przez przełączanie przyciskiem Wyższe/Niższe lub "ściągać" opisy wybranych gór (przeciągnięcia palcem w dół wzdłuż linii), a wtedy w miejsce ukrytych opisów mogą pojawiać się nowe. W Peak Lens jest to rozwiązane inaczej. Jeżeli na panoramie widocznych jest więcej szczytów, mamy dostępne dodatkowe ekrany (jeden lub dwa), na które możemy się przełączać i oglądać pozostałe opisy. Testowałem to w kilku miejscach i średnio odpowiada mi to rozwiązanie. Peak Lens często opisuje na początku mniej charakterystyczne szczyty i na wstępie pokazuje, że ta duża góra widoczna z Bielska to Mechy, a nie wyższe i popularniejsze Pilsko. Denerwowało mnie też, że aplikacja w ogóle nie opisywała najważniejszych gór, choć przełączałem się między trzema ekranami. Tak było np. kiedy kierowałem aparat w stronę Magurki - najwyższego szczytu Beskidu Małego widocznego z Bielska. Polskie Góry nie robią takich niespodzianek.

Po tym długim wstępie teoretycznym przejdźmy do praktyki. Wybrałem się na panoramiczne wzgórze Trzy Lipki w Bielsku-Białej, żeby sprawdzić stamtąd działanie aplikacji Peak Lens.

Widok na wschód:

Dla porównania zdjęcie wykonane Polskimi Górami z dodatkowymi kształtami gór:

Niestety, na kolejnym kadrze stwierdziłem poważny błąd, kiedy aplikacja Peak Lens pokazała na opisie Babią Górę:

Ze wzgórza Trzy Lipki widać Pilsko, natomiast Babia Góra jest zdecydowanie bardziej w lewo i zasłania ją masyw Magurki Wilkowickiej. Dopiero jeżeli wznieślibyśmy się z Trzech Lipek (386 m n.p.n.) na wysokość 750 m n.p.m. (np. samolotem lub balonem), to zobaczylibyśmy Babią Górę prawie idealnie w linii prostej za Magurką Wilkowicką:

Opisywanie Babiej Góry z tej perspektywy to poważny błąd aplikacji Peak Lens, który stawia pod znakiem zapytania poprawność działania algorytmu w innych sytuacjach. Poprawna panorama wygenerowana Polskimi Górami:

Kolejne zdjęcia na stronę południową i porównanie do Polskich Gór:

W czasie testów aplikacji Peak Lens zauważyłem jeszcze inną ciekawą funkcję, o której myślałem w przypadku Polskich Gór, ale nie zmierzyłem się jeszcze z tym tematem. Chodzi o próbę odczytywania kształtów gór z obrazu. Autorzy aplikacji informują, że jeżeli aplikacja nie rozpozna wizualnie gór, to opisy wyświetlają się na szaro, a dopiero po sprawdzeniu kształtu kolor opisów zmienia się na zielony. Rzeczywiście, w wielu przypadkach ta funkcja działała i włączał się zielony kolor, choć i tak nie miało to wpływu na dokładność wskazywania szczytów. Opis cały czas latał na boki i potrafił pokazywać inne góry. Poleganie wyłącznie na wskazaniach czujników w telefonie ma swoje plusy, ponieważ użytkownik nie musi nic robić, jednak może powodować pewne niedokładności. Wiele razy pomimo kalibracji kompasu, wyświetlane opisy były dość wyraźnie przesunięte w bok. Jest to problem, którego producenci aplikacji AR nie są w stanie przeskoczyć.

Autorzy Peak Lens zaznaczają, że góry muszą być widoczne, żeby funkcja zadziałała poprawnie. Nie zawsze tak jest, np. testowałem tę aplikację we mgle i kierowałem telefon w stronę pobliskich dachów domów i opisy zmieniały się na zielone. Podobną sytuację miałem, kiedy bawiłem się na rondzie w Bielsku, skąd nie widać gór. Opisy nagle pojawiły się wyżej, osiadły nad koronami drzew i zmieniły się na zielone. Wygląda na to, że drzewa zamieniły się z górami. Sytuacja była tak alarmująca, że na zdjęciu natychmiast pojawiła się policja ;-)

Wydaje mi się, że ta funkcja rozpoznawania obrazu jest po prostu pewnym bajerem, ale nigdy tak naprawdę nie będzie działała dobrze i nie ułatwia pracy z aplikacją.

Zastanawiałem się też, jak Peak Lens określa kąt widzenia aparatu w telefonie. Prawdopodobnie pobiera go na takich samych zasadach, jak domyślnie aplikacja Polskie Góry - z ustawień urządzenia. W przypadku wielu telefonów ten kąt widzenia może się jednak znacząco różnić, o czym pisałem w poniższym wpisie. Peak Lens nie umożliwia kalibracji tego kąta, co może powodować spore niedokładności przy opisywaniu szczytów.

Aplikacja Peak Lens spełnia swoją funkcję w obszarze rozszerzonej rzeczywistości górskiej, jednak dziwię się, że twórcy aplikacji nie dorobili dodatkowych funkcji, opartych na tak bogatej bazie szczytów. W aplikacji Polskie Góry można dodatkowo wyświetlić listę szczytów danego pasma, otworzyć dwa rodzaje map oraz górską różę wiatrów. Peak Lens nie pokazuje też kształtów gór, co jest dużą zaletą aplikacji Polskie Góry i ułatwia identyfikację szczytów. W Peak Lens nie ma też trybu ręcznego, który w Polskich Górach jest dodatkowo wspomagany nawigacyjnie informacją o położeniu słońca oraz kierunku rzucanego cienia. Przypomnę jeszcze, że w aplikacji Polskie Góry istnieją bardziej zaawansowane opcje, które pozwalają np. zasymulować położenie w danym miejscu, narysować z niego panoramę górską lub np. dodać na panoramie swój ulubiony szczyt, którego nie ma w bazie. Peak Lens jest moim zdaniem taką uniwersalną maszynką do mało precyzyjnego pokazywania opisów gór i nie jest w żaden sposób związana z danym obszarem górskim. Jeżeli korzysta z bazy polskiej, to nie pokaże np. charakterystycznych szczytów na Słowacji. Nie znajdziemy tu również opisu, jak podzielone są pasma górskie na obszarze naszego kraju. W tym akapicie "pojechałem" po Peak Lens i chyba trochę tracę obiektywizm ;-)

Na koniec chciałbym poruszyć jeszcze inny aspekt. Obecnie w Polsce 3/4 urządzeń mobilnych (smartfony, tablety) jest wyposażonych w system Android, reszta to iOS (iPhone) oraz Windows Phone. Sporo osób pytało mnie, czy nie chciałbym przepisać aplikacji Polskie Góry na te systemy. Może i bym chciał, tylko nie mam na to specjalnie czasu, a przede wszystkim, zabawa przy programowaniu nie jest już taka fajna, że odkrywa się coś nowego, coś się tworzy. Przepisywanie aplikacji na inne platformy mogę porównać do tłumaczenia książki na język obcy. Przypuśćmy, że wydałbym po polsku jakąś ciekawą książkę, którą byliby zainteresowani również czytelnicy anglojęzyczni. Nie korzystam z usług tłumacza, tylko sam zabieram się do przekładu na angielski. Owszem, znam ten język dość dobrze, ale i tak muszę po drodze tłumaczyć setki słówek i zastanawiać się nad formułowaniem zdań. Efekt takiego autorskiego tłumaczenia byłby mizerny, ale najważniejsze dla mnie jest to, że nie miałbym z tego żadnej merytorycznej przyjemności, która towarzyszyła mi przy tworzeniu polskiej, źródłowej treści. Podobnie jest z przepisywaniem aplikacji mobilnych na inne platformy, dlatego nie palę się do tego.

Aplikacja Polskie Góry, podobnie jak Peak Lens, działa tylko w systemie Android. Nie posiadam telefonów z innym systemem operacyjnym i nie jestem w stanie sprawdzić, czy aplikacje oferowane na iPhone i Windows Phone działają dobrze na obszarze Polski i są godne polecenia. Górskie aplikacje rozszerzonej rzeczywistości działające na iPhone to np. Mountains AR oraz PeakFinder (ta aplikacja rysuje panoramę górską, jest płatna, dostępna również w systemie Android), a na Windows Phone: Touch Mountain. Jeżeli wśród czytelników bloga są użytkownicy tych aplikacji, chętnie posłucham opinii. Jestem też nieustająco otwarty na uwagi użytkowników aplikacji Polskie Góry, co jeszcze można by było w niej ulepszyć :-)

Wszystkie wpisy

----------------------------------------------------------------
Powrót do strony głównej aplikacji Polskie Góry
----------------------------------------------------------------
Copyright 2015-2024 Robert Celiński, Byledobiec Anin